Louis was de zoon van Johannes Wilhelmus Voeten (Roosendaal en Nispen 6 mei 1877 - Oudenbosch 22 november 1951) en Antonetta Francisca Maria Jongeneelen (Rucphen 16 januari 1878 - Roosendaal 6 maart 1944). Het huwelijk werd gesloten te Rucphen op 27 april 1904. Uit deze echtverbintenis werden elf kinderen geboren (negen jongens en twee meisjes). De oudste vijf kinderen werd geboren in Roosendaal en Nispen, de jongste zes in Steenbergen.
Bij de bevrijding van Rosmalen eind oktober 1944 was dit pandje afgebrand. Het stond, gezien vanuit Rosmalen naar Nuland, aan de linkerkant van de weg, voorbij het huidige pand Heeseind 38. Van de familie Van Nistelrooij-van Erp kreeg ik de volgende inlichtingen. Louis Voeten was 'marskramer'. Hij verkocht allerlei kleine dingen die dagelijks in het huishouden nodig waren, zoals kaartjes stopwol, knoopjes, elastiek, klosjes naaigaren, lint en kammen. Als de mensen Louis zagen, dan zeiden ze: "Doar hèdde dè negôzie-menneke wir". Hoe dan ook, het was geen slechte buurman. Hij had kennissen in Den Bosch. Op zaterdag 25 september 1944, de dag dat hij werd doodgeschoten, had hij voor de middag zijn huisje schoongemaakt. Daarna had hij omstreeks 10.00 uur stro gehaald bij zijn buren, de familie Van Erp. Daar had hij kermisbedden ("unne nirslag") van gemaakt. Hij ging - zo had hij gezegd - in de namiddag zijn kennissen uit Den Bosch halen; dan konden ze de moeilijke tijden van de komende bevrijding bij hem op het Heeseind doorbrengen In de namiddag om circa 15.00 uur wilde hij op zijn nagenoeg nieuwe fiets, met spiksplinternieuwe luchtbanden (iets wat in die tijd echt een zeldzaamheid was, de meeste fietsbanden waren toen gemaakt van oude autobanden of | 35 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
van hout) zijn kennissen in Den Bosch op gaan halen. Bij toeval ontmoette hij Marinus van der Donk (zie Spoorzoeker nr. 1, jrg. 10) die onderduiker was en met een zak rogge huiswaarts fietste richting Kruisstraat. Louis zat nauwelijks op de fiets of het tweetal zag op enige afstand vanuit de Kruisstraat een stel SS'ers aankomen. Op dat moment waren zij ter hoogte van de boerderij van Driek van Nistelrooij (Driek van Grette). De twee mannen zijn daar de stal opgevlucht. De familie Van Nistelrooij had wel gehoord dat er iets gebeurde. Men had voor de middag gewassen en een van de wasteilen was omgevallen. Wat er precies aan de hand was besefte men echter niet. De SS'ers hadden de mannen zien vluchten en stormden bij Van Nistelrooij naar binnen. Ze riepen dat de mannen voor de dag moesten komen. Toen ze tevoorschijn kwamen, werden ze meer naar buiten genomen en twintig meter achter het huis doodgeschoten. Louis was direct dood. Volgens de verklaring van dokter H. Hanegraaff-van der Colff (1888-1951, 35 jaar huisarts in Rosmalen) stierf Louis op 25 september 1944 om 17.00 uur. Marinus van der Donk was nog in leven. Hij heeft nog gezegd dat hij een geweldige dorst had, waarop Leentje san Erp (thans L. van Nistelrooij-van Erp) hem te drinken heeft gegeven. Hij is op een ladder naar zijn woning gebracht, waar hij nog diezelfde avond overleed. Na dit noodlottig voorval bood een van de omstanders - naar men meedeelde een Bosschenaar aan op de nagenoeg nieuwe fiets van Louis de pastoor van de parochie in Nuland te waarschuwen. Noch de man, noch de fiets zijn nadien ooit teruggezien. (Het zou natuurlijk kunnen zijn dat de Duitsers deze man de fiets hebben afgenomen.) Naderhand is een van de buurtgenoten naar de pastoor gegaan, die tot dat moment nog niets had gehoord. Hij kwam direct. Louis Voeten werd in Nuland begraven. Toen men bijna hij de kerk was, kwamen Engelse vliegtuigen overscheren. Men liet de baar midden op de weg achter en zocht dekking tegen de muren van het pand op de plek waar nu Kerkstraat 7 staat. Dit pand stond, gezien vanaf het Heeseind naar Nuland. aan de rechterkant van de weg, voor de huidige is winkel van de Boerenbond. Na de bevrijding heeft men door middel van een buurtonderzoek, waarbij veel foto's van SS'ers werden getoond, nog getracht deze oorlogsmisdadigers op te sporen. Helaas bleef dit onderzoek zonder resultaat. | 36 |
A. van den Elzen, 'Wel gestorven, niet vergeten (6)' in: Spoorzoeker 3-4 (1997) 35-36
A. van den Elzen, Wel gestorven niet vergeten : Oorlogsslachtoffers Rosmalen (1996) 1, 34-35
René Kok, 'Wegens bijzondere omstandigheden...' : 's-Hertogenbosch in bezettingstijd 1940-1944 (2008) 402